مراسم جشن عروسی

در گذش مراسم عروسی به اختصار نبود و سه شبانه روز به طول می انجامید.مراسم با پختن نان عروسی که معروف به "آرد لاووک کنان" بود آغاز می شد. تعدادی از زنان فامیل جمع می شدندو برای خمیر درست کردن و پختن نانها با هم همکاری میکردند. بعد از نان پختن نوبت به خرج بار عروسی بود که شامل مقداری بلغور، لوبیا سفید، خامک ، جوی کوبیده، چای، روغن محلی ، کله قند ، شکر و صابون که خانواده دامادآنها را داخل مجمعهای بزرگ گرد مسی قرار داده و بر سر خویشاوندان داماد میگذاشتند و به طرف خانه ی عروس می فرستادم . بعد از بردن خرج بار از اقوام دعوت می کردند تا به خانه ی داماد آمده و به اصطلاح شب "هرزه برزان" را برپا می کردند . "شام هرزه برزان" آش شله بود که برای پذیرایی از مهمانان تدارک دیده می شد و بسیار خوشمزه و خوش طعم بود. شب هرزه برزان با رقص و پایکوبی سپری می شد و تا آخر شب ادامه داشت . روز دوم حنابندان بود که ناهار آبگوشت و شب آش کشک تدارک می دیدند. شب حنابندان خانواده داماد یک کیسه حنایک یا دو کله قند و مقداری شیرینی داخل مجمع گذارده برسر گرفته و با ساز و دهل به طرف خانه عروس رهسپار می شدند. مراسم حنابندان انجام میدادند. صبح روز عروسی عروس را به حمام می بردند. در داخل حمام در یک تشت مقداری حنای خیس کرده و هر دختری که مایل بود به امید گشایش بخت حنا بندان میکرد.. وقتی عروس از حمام خارج می شد برای او اسفند دود کرده و با ساز و دهل او را به خانه می بردندعصر توسط یکی از زنهای روستابا لوازمی بسیار سادآرایش می شد. خانواده داماد با دو سه الاغ برای بردن جهیزیه و عروس می آمدند. تا آخر شب به رقص و پایکوبی مشغول می شدند. و بدین ترتیب مراسم عروسی به پایان می رسید.